Edward van de Vendel

Tekkeltje Tralala is een klein boekje, en ik heb een zwak voor dunne, mooi geïllustreerde vertellingen. De tekst is van David Stuyck en de tekeningen én de vormgeving zijn van Seppe Van den Berghe. Beeld trekt daarmee net zoveel de aandacht in deze uitgave als het verhaal. Van den Berghe’s heldere illustratiekeuzes (niet teveel details, de tekeningen zijn bijna portretten, hetzij van het teckeltje, hetzij van diens bazin) en fijne arcering ten opzichte van raak gekozen vormlijnen, en zijn inclusieve kijken naar vormgeving, zorgen ervoor dat de details (zoals een  ‘frommelhoopje van kleur’ onder elk paginanummer) meewerken aan de fijne gewaarwording dat dit boek helemaal ‘af’ is.

Het kleine verhaal gaat over een teckeltje dat tot in het extreme verwend wordt door zijn bazin, nadat de baas, haar man, is overleden. Het teckeltje ontdekt aan de hand van de stoere buurhonden hoe het óók kan, en wordt en passant, maar ongezien, nog een kleine held. Ja, alle elementen bij elkaar (beeld, verhaal en vormgeving) maken dit boek tot een kleine, fijne getuigenis van aandacht.