Edward van de Vendel

Adam is de lieve, bedeesde achtstegroeper van waaruit Mijn moeder is een dekbed verteld wordt. Er zijn wat pesterijtjes in de klas, maar er is ook een heerlijk zusje (Nina) en een heerlijk vriendinnetje (Maysa). Vader is andere horizonnen gaan opzoeken (hij legt dat in vogelmetaforen uit, iets met trekvogels) en moeder is haar problemen aan het ontkennen. Ze komt al een tijdje 's ochtends haar bed niet meer uit, vandaar de titel. De reden van haar wegduiken: schuldeisers. Mijn moeder is een dekbed gaat over een gezin dat in onzichtbare armoede leeft. Totdat die armoede natuurlijk zichtbaar wordt, en daarmee de schaamte.

Lysette van Geel heeft een mooi boek over precies die schaamte geschreven. Door Nina en Maysa wordt het nergens te zwaar en door de mooie, kleine mijmeringen (nooit te lang, nooit te afleidend) tilt de auteur het verhaal uit boven een vlakke kinderroman. Sympathiek en belangrijk.