Edward van de Vendel

Het is ongelooflijk, maar onlangs verscheen deel twintig van de fameuze Boer-Borisreeks: Boer Boris, dans met mij! Het is - waar het de tekst van Ted van Lieshout betreft - net een ander deel dan de vorige, doordat die een veel 'klassiekere' opbouw heeft: zusje Sam wil dansen, maar niemand heeft tijd voor haar, en een voor een zeggen ze dan: 'Dans maar met de schapen/varkens/kippen/koeien', etc. Waarna we een heerlijke tekstloze spread zien van Philip Hopman, met dansende schapen/varkens/kippen/koeien etc. Hopman heeft zich hier weer in kleur en beweging uit kunnen leven, en zoals altijd spat de lol er weer vanaf.

Maar ik had ook nog niet over deel negentien geschreven: Boer Boris en de dino. Die is min of meer in opdracht van museum Naturalis gemaakt (wat Van Lieshout verleidde tot het briljante rijm 'een man die kaal is') en gaat over hoe bij het ploegen een flink bot tevoorschijn komt, en vervolgens nog veel meer botten, en in afwachting van de experts gaan Boer Boris, Sam en Berend de dino alvast in elkaar zetten (opnieuw heel leuk rijm: 'Er wordt flink met lijm gesmeerd./Twee keer gaat het maar verkeerd.') We zien Hopman flink uitpakken met het enorme dinoskelet, dat ook nog eens rijk met bloemen wordt aangekleed. Spreadbrede uitzichten levert dat op, met als eerste culminatie de aankomst bij Naturalis (waar de machines, het skelet, de mensenmassa én het gebouw vier aspecten van Hopmans virtuoze tekenen zien) en als tweede een eindspread met kleurrijke fantasiedino's.

Kortom: twee heerlijke toevoegingen aan de reeks, die nog steeds net zo fris zijn als de eerste delen.