Edward van de Vendel

'Dit is het ziekste spelletje dat ik ooit heb gespeeld, maar ik hou niet van verliezen, dus ik zeg het je alvast: ik ga niet dood.' Dat is de eerste zin van dit boek, volledig gebaseerd op het persoonlijke verhaal van Roy Looman. In het boek heet hij Max, en Max is vijftien, houdt van voetballen, van meisjes en van uitgaan met zijn vrienden. Maar op een dag, voelt hij een vreemde bobbel bij zijn sleutelbeen. Na een tijdje krijgt hij de diagnose: kanker. Hij moet chemokuren ondergaan en de wereld wordt anders.

Roy vertelde me over zijn leven in zijn eigen directe, levendige, grappige stijl en die stem heb ik overgenomen in het boek. Maar in de tweede helft van het boek laat hij ons pas écht toe: dan begint wat Roy zijn 'tweede ziekte' noemde - het verwerken van het feit dat je zo dicht bij de dood bent geweest.

Het boek heeft me inzicht en vriendschap gegeven. Nog steeds spreek ik Roy, die inmiddels zelf arts is - zij het dan geen oncoloog. Hij is nog altijd de uitzonderlijke persoon die ook, hopelijk, uit het boek tevoorschijn blinkt.

• In Duitsland kreeg dit boek een vermelding bij de Besten Sieben Dezember 2016.

• De vormgeving van het omslag is van Roald Triebels.

• Van dit boek kwam ook een Jonge Lijster uit, het omslag daarvan zie je hier: