Een moment tijdens de voorbereiding voor dit boek: tekenaar 

 en ik overlegden over de structuur terwijl we als enigen in het oude okapi-paviljoen van Diergaarde Blijdorp zaten en voor ons drie okapi's in hun stallen stonden. Buiten mistte het, maar binnen was het warm - door de okapi's.

Ik wilde een uitgebreide ode schrijven aan dit prachtige dier - het enige familielid van de giraf, in het wild alleen te vinden in de bossen van de Democratische Republiek Congo. Het dier is majestueus en verlegen tegelijkertijd, een prachtige combinatie. Ik wilde ook heel graag een boek maken waarin tekst en beeld even sterk vertegenwoordigd waren, en waarin Martijns veelzijdigheid getoond werd. We bedachten daarom negen hoofdstukken, die elke keer anders van vorm en beeld waren: een voorstel-hoofdstuk dat heel realistisch is, een beeldhoofdstuk met alleen maar fantasie-okapi's door 

, en verder interviews (zoals met okapi-verzorger Rob van Loon), een geschiedenisoverzicht en een galerij met okapi-portretten door andere tekenaars, zoals 

, André Sollie, Annemarie van Haeringen, 

Op het omslag van het boek (vormgegeven door Steef Liefting) staat dan ook: 

wie dit boek leest heeft er een lievelingsdier bij

Stem op de okapi

Martijn van der Linden

Ik wilde korte, heldere versjes schrijven, met steeds één concreet woord als titel en dan niet al teveel regels - zodat de metafoor of het centrale beeld zo duidelijk mogelijk over zou komen. Ik leverde 51 gedichten in bij uitgeverij Querido, en die koppelde ze aan de debuterende tekenares 

. Dat was een groot geluk: ze ontwierp een hondje dat alle tekeningen verbond. Het boek viel op, werd heel goed verkocht en we wonnen er samen de Woutertje Pietersprijs mee. 

Edward van de Vendel

prijs: Woutertje Pieterseprijs

Stem op de okapi

Superguppie