Edward van de Vendel

Ik schreef een tijdje liedjes met de bekende Limburgse zanger-componist Gé Reinders. Toen Herman van Veen voor zijn album Nederlanders (2007) nieuwe nummers zocht, stuurden we ons Naar Monaco op. Herman van Veen koos het uit en nam er later voor zijn album Chapeau (2008) zelfs ook nog een Franse versie van op.

'Naar Monaco...'
Jij zei zachtjes: 'Naar Monaco...'
En toen nog eens: 'Naar Monaco...'
en je leek wel overmand.

Even later,
je handen in het afwaswater,
hield je niet meer op met praten
over zon en zee en zand.

In je ogen las ik: Kan ik? Zou
ik mogen?
Het kopje dat ik stond te drogen
hield ik tegen je gezicht.

'Ja, de hitte!' zei je,
en ik zag ineens
geschitter in je blikken,
witte likjes zomerlicht.

Dus we keken
in de folders, dagen, weken.
Ik ging met de dokter praten
over hoe dat met jou
nou verder moest.

'Goed dan. Even,' zei hij.
'Kwaliteit van leven,' zei hij.
Nu zijn de kaartjes al geschreven
en jij hebt weer veel gehoest.

In Monaco...
is alles lichter in Monaco?
Ik kijk naar jou
en naar
Monaco
en ik weet zeker:
in Monaco...